Basen Balans Om het zuur-base-evenwicht te ondersteunen

Hoe onze voeding het zuur-base-evenwicht beïnvloedt

Heeft u ooit gehoord van "zure" en "basische" voedingsmiddelen? Dit is zeker niet zomaar een trend van de "detox"-golf, maar deze indeling van voedingsmiddelen bestaat wel degelijk. Via onze voeding nemen we elke dag een grote verscheidenheid aan voedingsstoffen op. Deze worden in ons lichaam gemetaboliseerd tot kleinere bouwstenen en in sommige gevallen omgezet in compleet andere stoffen. Wanneer voedingsstoffen worden afgebroken, worden zowel zuren als basen geproduceerd.

Zuren hopen zich vooral op tijdens de stofwisseling van eiwitten en hun bouwstenen, de aminozuren, en moeten uit ons lichaam worden verwijderd. Hiervoor staan ons lichaam verschillende mechanismen en systemen ter beschikking. Als deze echter overbelast zijn en het organisme de geproduceerde zuren niet meer voldoende kan afbreken, stapelen ze zich op in het lichaam en leiden ze tot hyperaciditeit, de zogenaamde metabole acidose.

Ons huidige, westerse dieet wordt steeds meer gekenmerkt door een hoog aandeel dierlijke voedingsmiddelen, zoals vlees, vis, melk en zuivelproducten, maar ook eieren, en dus ook door een hoog eiwitgehalte. Plantaardige voedingsmiddelen daarentegen, die veel vitaminen en mineralen bevatten en tegelijkertijd vrij weinig eiwitten, komen veel te weinig op ons bord terecht. Het algemene resultaat is dat onze voeding de neiging heeft om meer zuren dan basen in ons lichaam aan te maken en dat de verhouding snel uit balans kan raken

Onze zuur-base balans

Het zuur-base-evenwicht van ons lichaam is een gevoelig en complex systeem, dat gekoppeld is aan een veelheid van verschillende stofwisselingsprocessen. Een evenwicht tussen basen en zuren in ons lichaam is zo belangrijk omdat alle lichaamsfuncties alleen goed kunnen functioneren als de pH-waarde constant blijft. Om dit evenwicht te bewaren zijn er speciale buffermechanismen die de pH-waarde tussen 7,35 en 7,45 strikt reguleren. Zelfs de kleinste afwijkingen kunnen ervoor zorgen dat enzymen niet meer goed werken en dat bepaalde processen van onze stofwisseling niet meer optimaal verlopen.

Als de pH-waarde boven een fysiologische grenswaarde stijgt en verder naar het alkalische bereik verschuift, spreekt men van alkalose of alkalisatie.

Als de pH-waarde daarentegen onder de fysiologische grenswaarde zakt en een meer zure waarde aanneemt, spreekt men van acidose of hyperaciditeit. Beide kunnen ernstige nadelige gevolgen hebben voor de gezondheid, omdat een evenwichtig zuur-base-evenwicht essentieel is voor het functioneren van onze cellen en voor het gereguleerde verloop van onze gehele stofwisseling.
Ons zuur-base-evenwicht kan worden verstoord door intensieve vastenkuren, intensieve lichaamsbeweging, verhoogd alcoholgebruik en de aanwezigheid van diabetes mellitus.

De buffersystemen van ons lichaam

De longen en de nieren zijn cruciaal voor de regulering van onze zuur-base balans. Door CO2 (kooldioxide) met de uitgeademde lucht in meer of mindere mate uit te ademen, kunnen de longen zowel de alkalisatie als de verzuring van het weefsel tegengaan. Dit bufferingsproces wordt ondersteund door de activiteit van de nieren. Ze leveren een belangrijke bijdrage aan de aanpassing van de concentratie van het zogenaamde waterstofcarbonaat (HCO3-), dat een van de belangrijkste buffers in ons lichaam is. In geval van verzuring kan waterstofcarbonaat vrije H⁺-ionen absorberen en neutraliseren. Fosfaat en ammonium werken op dezelfde manier. De geabsorbeerde "zure" H+-ionen worden uiteindelijk gewoon uitgescheiden in de urine.

Samengevat werken de longen en de nieren nauw samen bij het reguleren van het zuur-base-evenwicht en helpen ze de pH-waarde aan te passen.

1. door de uitscheiding van CO2 via de ademhaling,
2. door de uitscheiding van H⁺-ionen via de urine en
3. door de herabsorptie van waterstofcarbonaat (HCO3-) in de nier.

Zuurstofgenerator vs. basisgenerator

Overigens:
Zout water bevat ammoniumchloride, dat in grotere hoeveelheden de normale ionenbalans beïnvloedt en zelfs kan leiden tot metabole acidose.

Elk voedsel bestaat uit tal van ingrediënten, die in verschillende hoeveelheden aanwezig zijn en ook anders worden gemetaboliseerd. Zuren worden vooral gevormd tijdens de afbraak van aminozuren, de bouwstenen van eiwitten. Eiwitrijk en dus rijk aan aminozuren zijn vooral voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong, zoals vlees, melk, eieren en producten die ervan gemaakt zijn. Ze moeten daarom worden geclassificeerd als zuurproducenten. De meeste plantaardige voedingsmiddelen bevatten daarentegen minder proteïnen en in plaats daarvan meer basische mineralen zoals natrium, kalium, magnesium en calcium, waardoor ze worden geclassificeerd als basisvormers.

Of een voedingsmiddel als zuur of alkalisch moet worden geclassificeerd, kan niet worden bepaald aan de hand van de smaak van het voedsel. Zou u gedacht hebben dat de zuur smakende citroen eigenlijk een alkalisch voedsel is? De onderzoekers Remer en Manz hebben daarom een waarde ontwikkeld die gebruikt kan worden om het effect van individuele voedingsmiddelen op het zuur-base-evenwicht te beoordelen. Dit is de PRAL-waarde („potential renal acid load“). Het geeft de potentiële zuurbelasting van de nieren weer en geeft informatie over de hoeveelheid zuur die via de nieren wordt uitgescheiden bij de consumptie van 100 g van het betreffende voedsel. Voedingsmiddelen met een negatieve PRAL-waarde hebben een basiseffect, voedingsmiddelen met een positieve PRAL-waarde hebben een zuurvormend effect.

In de tabel vindt u een overzicht van de gemiddelde PRAL-waarden van verschillende voedselgroepen.
Let op: De PRAL-waarden zeggen in eerste instantie niets over de pH-waarde van een voedingsmiddel. Ze geven alleen de basevormende of zuurvormende tendens aan binnen het bereik van de stofwisseling in ons lichaam.

Gemiddelde PRAL-waarden van verschillende voedselgroepen
Voedselgroep	PRAL (mEq pro 100 g voedsel)
Fruitproducten & Sappen	-3,1
Groenten	-2,8
Vetten en oliën	0
Melk en zuivelproducten	+1,0
Brood	+3,5
Noedels, spaghetti	+6,7
Vis	+7,9
Kaas (< 15 g eiwit per 100 g)	+8,0
Vlees & vleesproducten	+9,5
Kaas (> 15 g eiwit per 100 g)	+23,6

Plantaardige voedingsmiddelen zoals fruit, groenten, salades en vruchtensappen hebben een alkaliserend effect, d.w.z. ze vormen een basis. In tegenstelling tot wat wordt verondersteld, bevatten citrusvruchten een bijzonder grote hoeveelheid alkalische mineralen die worden gemetaboliseerd tot waterstofcarbonaat. Mineraalwater dat rijk is aan waterstofcarbonaat heeft ook een alkaliserend effect.
Vooral dierlijk voedsel en producten die daarvan gemaakt zijn, zijn zeer rijk aan eiwitten en worden daarom beschouwd als verzurende voedingsmiddelen. Verschillende sulfaatrijke voedingsmiddelen, zoals brood en bakkerijproducten - deze bevatten vooral de zwavelhoudende aminozuren cysteïne en methionine - en fosfaathoudende dranken van bekende drankfabrikanten vallen ook in deze categorie.

U vraagt zich af waarom vetten en oliën een gemiddelde PRAL-waarde van nul hebben? Dit is eenvoudigweg omdat ze bijna geen eiwitten of mineralen bevatten en dus gewoonweg geen potentiële zure of basevormende componenten hebben. Dus, zoals bij zoveel dingen, hangt het altijd af van hoe u er naar kijkt. Er zitten immers twee kanten aan de munt.

In een wetenschappelijke studie werden verschillende vormen van voeding en hun effecten op de zuuruitscheiding met urine gemeten. De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat een lacto-vegetarisch dieet, waarbij wel melkproducten en honing maar geen vlees, vis of eieren worden geconsumeerd, de laagste zuurbelasting veroorzaakt. Middelmatige zure uitscheiding werd bereikt met een dieet dat matige hoeveelheden eiwitten bevatte, terwijl de hoogste zure uitscheiding werd bereikt met een dieet dat zeer eiwitrijk was*.

In bepaalde levenssituaties is het gewoonweg niet mogelijk om elke dag gezond en evenwichtig te eten. Vooral in stressvolle tijden hebben we de neiging om kleine "voedingszonden" te begaan en dat is prima. Toch moeten we proberen om ons lichaam niet permanent te overbelasten, maar het zo goed mogelijk te ondersteunen om het vitaal en fit te houden.
Nu komen wij in het spel. Om het voor u gemakkelijker te maken om uw innerlijke zuur-base-evenwicht te behouden, hebben we onze "basisbuffer" voor u ontwikkeld.

Onze "basisbuffer" levert waardevolle basismineralen en sporenelementen ter ondersteuning van het evenwicht van uw zuur-base-evenwicht, d.w.z. precies de hierboven beschreven lichaamseigen functie. Calcium, kalium, magnesium en zink zijn beschikbaar als direct beschikbare citraten. Dit betekent dat ze niet alleen bijzonder goed door ons lichaam worden opgenomen, maar ook zacht zijn voor de maag en de darmen. Vergeleken met carbonaten hebben ze het voordeel dat ze ongeschonden door de maag gaan en alleen worden omgezet en gemetaboliseerd in het bovenste, licht alkalische (basis)deel van de dunne darm. Dit betekent dat er geen CO2 in de maag wordt geproduceerd, wat de bacteriedodende (bacteriedodende) werking van maagzuur vermindert.

Maar dat is nog niet alles! We hebben ook alkalische kruidenpoeders gebruikt die gemaakt zijn van brandnetelbladeren, pepermunt en paardebloemwortels, die de productie van basen in uw lichaam extra bevorderen.

De hardnekkige en kruidachtige pepermunt (Mentha x piperita L.) behoort tot de labiate familie. De geslachtsnaam "Mentha" is waarschijnlijk afgeleid van de Griekse nimf "Minthe", die volgens de legende veranderde in een plant die "Minthe" of "Mintha" heet. De naam van de plant als pepermunt is te danken aan de doordringende gepeperde smaak van de bladeren. "Piperita" komt van het Latijn en betekent "gepeperd". Een terpeen genaamd menthol in pepermuntolie is verantwoordelijk voor de intense smaak en geur. Door de bladeren tussen uw vingers te wrijven, kunt u de olie uit de plant laten ontsnappen en de onmiskenbare geur ruiken.

Traditionele theepreparaten op basis van pepermunt waren vroeger effectief bij maag- en darmklachten en biliaire aandoeningen. Het Comité voor kruidengeneesmiddelen (HMCP) heeft de plant officieel geclassificeerd als een traditioneel kruidengeneesmiddel en ook het Federaal Bureau voor geneesmiddelen en medische hulpmiddelen (BfArM) erkent de voordelen ervan

Paardebloem (Taraxacum officinale) wordt paardenbloem genoemd omdat de bladeren op paardenbloemen lijken. De officiële generieke naam is afgeleid van het Griekse "taraxis" (= ontsteking) en "akeomai" (= ik genees). Ook erkend door de HMCP als een traditioneel kruidengeneesmiddel, wordt de samengestelde plant vooral gewaardeerd om zijn bitterstoffen. Ze stimuleren de doorstroming van speeksel, de productie van maagzuur en gal en bevorderen zo de afgifte van spijsverteringshormonen en enzymen. De eetlust en de spijsvertering werden toen op deze manier gestimuleerd.
De plant bevat ook veel andere secundaire plantaardige stoffen, zoals flavonoïden en fytosterolen, en is rijk aan kalium en ijzer. Hoewel gehaat in bloembedden, is het het brede spectrum van activiteit dat onze basisbuffer de juiste boost geeft. Blowball, mijn kont!

De brandnetel (Urtica dioca L. (grote brandnetel) en Urtica urens L. (kleine brandnetel)) uit de brandnetelfamilie komt voor in alle gematigde klimaatzones van Europa, Azië en Amerika. Zijn sterke wortels verankeren hem stevig in de grond en drijven zo regelmatig de ene of de andere tuinman tot wanhoop. Ondanks hun stekelige bladeren met fijne prikkende haren, waardeerden onze voorouders, de Kelten en de Germaanse stammen, hen als een van de belangrijkste ingrediënten van de traditionele "Negen Kruiden Soep". Na een lange, ijskoude winter voorzagen de kruiden hen van talrijke vitaminen en mineralen en hielpen ze nieuwe energie op te doen. De Negen Kruiden gewoonte bestaat trouwens nog steeds. Op veel plaatsen wordt de uit negen kruiden gebrouwen soep als traditioneel feestgerecht geserveerd, bijvoorbeeld op Witte Donderdag. Maar natuurlijk smaakt het ook goed op alle andere dagen!

Dus wat toen al goed was, willen we vandaag de dag niet meer anders, vandaar dat brandnetels en co. het tot ons basismineraalpoeder heeft gemaakt. Een potje "Basisbuffer" bevat 150 g basismineraalpoeder met 30 porties van elk 5 g en is dus voldoende voor een maand. De mineralen calcium, kalium, magnesium en zink, waarvan bewezen is dat ze bijdragen aan een normaal zuur-base-evenwicht, zijn beschikbaar als citraten, zodat ze precies aankomen waar we ze willen hebben - in de darm.

Een maatlepel (5 g) per dag geroerd in 200 ml vloeistof levert u 400 mg calcium, 200 mg magnesium, 400 mg kalium en 5 mg zink op. Calcium en magnesium zijn in een ideale verhouding van 2:1 ten opzichte van elkaar, waardoor ze bijzonder gemakkelijk te absorberen zijn voor ons lichaam. Kleine tip: Een perfecte calcium-magnesium verhouding wordt ook aangeboden door onze Sango Coral Maritime.

Een maatschepje "basisbuffer" bevat ook 250 mg brandnetelplaatpoeder, 50 mg pepermuntpoeder en 100 mg paardebloemwortelpoeder. De kruiden behoren ook tot de basisvoedingsmiddelen en bevatten een verscheidenheid aan hoogwaardige mineralen en secundaire plantaardige stoffen.

Ons dagelijks leven, ons werk, onze sociale omgeving en alles wat we in de loop van ons leven tegenkomen, vraagt veel van ons en duwt ons regelmatig naar de grenzen van onze mogelijkheden, zodat onze voeding vaak aan de kant komt te staan. Zodat u zich geen zorgen hoeft te maken over uw zuur-base-evenwicht, ontlasten wij u graag met onze "base-buffer" en zouden wij u graag helpen.

De door ons zorgvuldig geselecteerde combinatie van alkalische mineralen en nutriëntenrijke kruiden biedt u optimale ondersteuning bij het reguleren van uw zuur-base-evenwicht en het handhaven van een gezond evenwicht.
Onze basisbuffer is vrij van hulpstoffen en additieven en is 100% veganistisch.

Verdere lectuur:

• * Remer T (2000): Influence of diet on acid-base balance. Semin Dial. 2000 Jul-Aug;13(4):221-6.
• Dhondup T, Quian Q (2017): Acid-Base and Electrolyte Disorders in Patients with and without Chronic Kidney Disease: An Update. Kidney Dis (Basel). 2017 Dec; 3(4): 136–148.
• Siener R, Hesse A (2003): The effect of a vegetarian and different omnivorous diets on urinary risk factors for uric acid stone formation. Eur J Nutr. 2003 Dec;42(6):332-7.
• Siener R (2011): Säure-Basen-Haushalt und Ernährung. Ernährungs Umschau 10/2011.
• Wirngo FE, Lambert, MN, Jeppesen PB (2016): The Physiological Effects of Dandelion (Taraxacum Officinale) in Type 2 Diabetes. Rev Diabet Stud. 2016 Summer-Fall; 13(2-3): 113–131.
• Kregiel D, Pawlikowska E, Antolak H (2018): Urtica spp.: Ordinary Plants with Extraordinary Properties. Molecules. 2018 Jul; 23(7): 1664.
• Committee on Herbal Medicinal Products (HMCP) (2008): Community herbal monograph on Mental x piperita L., folium. EMEA/HMPC/193909/2007.

*NRV = Referentiewaarden voor voedingsstoffen volgens VO (EU) 1169/2011.

Overschrijd de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid niet. Bewaren op een koele, droge plaats en buiten het bereik van kleine kinderen. Voedingssupplementen zijn geen vervanging voor een evenwichtige en gevarieerde voeding en een gezonde levensstijl.