Acerola Vitamine C puur BIO natuurlijke vitamine C uit de acerolakers

De geschiedenis van vitamine C begint in de 18e eeuw met de Engelse navigator James Cook (1728-1779). Het is meer dan 250 jaar geleden dat hij op 26 augustus 1768 op de "Endeavour" vertrok voor zijn eerste wereldomzeiling. In 1722 en 1776 volgden nog twee reizen, waarbij hij een belangrijke missie nastreefde die tot op de dag van vandaag baanbrekende sporen heeft nagelaten. Maar laten we het verhaal bij het begin beginnen:

Het waren niet de piraten en de oorlog die de zeelieden in die tijd op volle zee vreesden. Hun grootste angst was een vreemde ziekte die hun tanden verrotte, hen van hun kracht beroofde en hen uiteindelijk zelfs het leven kostte. In 1542, tijdens een expeditie, schreef de navigator Jaques Cartier in zijn logboek: "Het is verschrikkelijk: hun tandvlees werd zo verrot dat al het vlees tot aan de wortels van hun tanden viel en bijna allemaal eruit vielen. Met zo'n besmettelijkheid verspreidde de ziekte zich over onze drie schepen dat medio februari, van de 100 mensen die we waren, er geen tien meer gezond waren".

Misschien heb je al een idee waar dit over gaat. Scheurbuik is de naam van de vreselijke ziekte die de zeelieden op hun reizen heeft getroffen. De naam komt van het Latijnse woord "scorbutus", het woord voor mondrot. De ziekte zou worden veroorzaakt door van alles en nog wat, van slecht voedsel aan boord, te veel gezouten vlees en hard brood tot rottend water. Pas in 1753 erkende de Britse marinearts Dr. James Lind dat scheurbuik een voedingsziekte was en met eenvoudige middelen kon worden genezen.

Hij gaf verschillende voedselcombinaties aan matrozen die lijden aan scheurbuik en noteerde nauwgezet elke verandering die hij kon ontdekken. Al na een paar weken merkte hij dat citrusvruchten de symptomen leken te verbeteren. Verse aardappelen, kruiden en zuurkool bleken ook effectief tegen scheurbuik. Op basis van zijn waarnemingen ontwikkelde hij een lijst van voedingsmiddelen die alle kapiteins van de marine vanaf nu aan boord zouden moeten nemen.

Wat heeft de ontdekker James Cook ermee te maken? Hij is de eerste navigator die zich bij zijn derde expeditie aan de lijst van de dokter van de marine houdt. Hij liet talloze vaten zuurkool en kisten met citroenen aan boord van zijn schip brengen. Door het eten van zuurkool en het drinken van citroensap gaf hij tijdens de reis het goede voorbeeld aan zijn bemanning en zo slaagde hij er als eerste, grote kapitein, in om bijna de hele bemanning te redden van de gevreesde ziekte. Alle volgende expeditieleiders volgden zijn voorbeeld en serveerden hun zeelieden bij elke maaltijd citroen en later ook limoensap.

De vraag rijst nu zeker wat de mysterieuze ziekte precies zou kunnen oplossen. De Engelse zeelieden gaven er toen niet om. Pas in het begin van de 20e eeuw werden de eerste pogingen tot uitleg gedaan. In 1919 noemde de Britse Jack Drummer de mysterieuze scheurbuikbestrijdingsstof met de letter "C". Een jaar later was het voor het eerst mogelijk om vitamine C uit citroenen en later uit paprika's en kool te isoleren.

Inmiddels is niet alleen bekend dat scheurbuik een vitamine C-tekort is, maar is ook preciezer bekend hoe de vitamine op dat moment werkte. Vitamine C is onder andere betrokken bij de productie van collageen, een belangrijk bestanddeel van het ondersteunende bindweefsel in ons lichaam. Als het lichaam gedurende een lange periode (meer dan drie maanden) een tekort aan vitamine C heeft, neemt de productie van collageen af en worden de typische tekenen van scheurbuik zichtbaar: Kleine adertjes scheuren open, tandvlees en neusbloedingen, en uitputting en vermoeidheid komen binnen.

Waar hebben we vitamine C voor nodig?

Vitamine C (ook bekend als ascorbinezuur) is essentieel voor ons lichaam. Dit betekent dat we de vitamine niet zelf kunnen produceren en regelmatig via ons voedsel moeten leveren. Wist u dat naast ons mensen alleen apen en cavia's afhankelijk zijn van een externe aanvoer van vitamine C? Interessant is dat alle andere zoogdieren in staat zijn om de vitamine zelf te produceren uit glucose.

Het vervult belangrijke functies in tal van stofwisselingsprocessen. Het is bewezen dat het bijdraagt aan de verdediging van het immuunsysteem en het behoud van verschillende celfuncties, het beschermt ons als een sterke antioxidant tegen oxidatieve stress en de celbeschadiging die het veroorzaakt en het vermindert vermoeidheid en uitputting. Daarnaast speelt het een centrale rol bij de opbouw van collageen (bindweefsel, kraakbeen en botten) en bevordert het de opname van plantaardig ijzer in ons lichaam. Aangezien het een in water oplosbare vitamine is, wordt een verhoogde inname ook als onschadelijk voor de gezondheid beschouwd. Overtollige vitamine C wordt gewoon weer uitgescheiden via de nieren en de urine.

In de regel is onze aanvoer van vitamine C geen probleem. Volgens het National Nutritional Survey II (NVS II) is de gemiddelde inname significant hoger dan de aanbevolen inname voor mannen en vrouwen in alle leeftijdsgroepen. Desondanks bereikt bijna een derde van zowel de mannen als de vrouwen niet de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.*

De Duitse Vereniging voor Voeding (DGE) beveelt een minimale dagelijkse inname van vitamine C aan van 95 mg voor vrouwen en 110 mg voor mannen. Bepaalde groepen mensen hebben nog hogere eisen, zodat er navenant meer vitamine C moet worden ingenomen. Zwangere vrouwen moeten bijvoorbeeld dagelijks 105 mg vitamine C innemen en voor zogende moeders beveelt de DGE zelfs een dagelijkse inname van 125 mg vitamine C aan. Rokers hebben ook een speciale positie. Door hun stofwisseling hebben ze een hoger vitamine C-verlies en lagere bloedconcentraties dan niet-rokers. De DGE beveelt daarom een dagelijkse inname aan van 135 mg voor vrouwen die roken en 155 mg voor mannen.

Als u de principes van een gezond en evenwichtig dieet volgt en verse groenten en fruit op uw dagmenu heeft staan, hoeft u zich geen zorgen te maken over uw vitamine C-status. Goede bronnen van vitamine C zijn onder andere paprika's, zwarte bessen en citrusvruchten, maar ook aardappelen, spinazie en tomaten. De inhoud van de afzonderlijke voedingsmiddelen is echter sterk afhankelijk van het tijdstip van de oogst, de duur en het type van transport en opslag, en de bereidingswijze.

Aangezien vitamine C zeer gevoelig is voor warmte en licht, kan het gehalte van een voedingsmiddel onder bepaalde omstandigheden met 80 tot zelfs 100% worden verlaagd. Hoe hoger de bewaartemperatuur en hoe lager de relatieve luchtvochtigheid, hoe sneller de vitamine C in groenten en fruit wordt afgebroken. Bij kamertemperatuur is het vitamine C-verlies per dag 5 tot 10 keer hoger dan bij optimale bewaarcondities tussen 0 en 2°C en bij 90 tot 98% relatieve luchtvochtigheid.

Naast de voeding hebben onze eetgewoonten ook invloed op de toevoer van vitamine C. Het werk en het dagelijks leven maken het ons niet altijd gemakkelijk om elke dag vers en gezond te koken. In plaats daarvan nemen we vaak onze toevlucht tot "fast food" of kant-en-klare maaltijden die snel en gemakkelijk te bereiden zijn zonder veel moeite. Om deze redenen is het mogelijk dat we niet zoveel vitamine C innemen als we denken. Een doelgerichte suppletie kan daarom heel nuttig zijn om de dagelijkse aanvoer van voedingsstoffen te verbeteren.

Om u te helpen zoveel mogelijk van de waardevolle vitamine C in uw voedsel te krijgen, hebben we hieronder een aantal tips voor het dagelijks leven samengesteld:

• Gebruik van nutriëntenrijke grondstoffen, zoals verse groenten en fruit of diepvriesproducten.
• Consumeer fruit en groenten zo ongeschild en goed mogelijk gewassen, want het beste zit vaak onder de schil.
• Geef de voorkeur aan producten die zo weinig mogelijk zijn verwerkt en eet bijvoorbeeld een verse appel in plaats van een afgewerkte compote.
• Kook uw eten zachtjes. Zo worden er bijvoorbeeld meer voedingsstoffen vastgehouden tijdens het stomen en stomen dan bij het koken in water.
• Eet ook regelmatig rauwe groenten en fruit. Op deze manier kunt u gemakkelijk het potentiële verlies aan voedingsstoffen compenseren.
• Wanneer u op hoge temperaturen kookt, moet u de kooktijd goed in de gaten houden.

De acerola - een echte vitamine C-bom!

De acerola (Malpighia glabra L.), ook wel bekend als de "kers van de Antillen", is afkomstig uit de tropische regio's van Midden-Amerika en wordt tegenwoordig voornamelijk in Brazilië verbouwd. De exacte oorsprong is niet duidelijk, maar men vermoedt dat het op het Mexicaanse schiereiland Yucatán ligt. Ook al wordt het vaak acerolakers genoemd vanwege zijn vruchtvorm, botanisch gezien is het er niet aan verwant. In plaats daarvan behoort het tot de Malpighia familie en is het een zogenaamde steenvrucht, zoals onze inheemse pruimen, abrikozen en perziken.

Acerola wordt één tot drie centimeter groot en rijpt binnen 25 dagen. Tijdens het rijpingsproces verandert de kleur van groen naar geel-oranje en rood. Het zuur smakende vlees is verdeeld in drie segmenten, die elk een steen bevatten. Omdat de dunne schil van de vrucht zeer gevoelig is, is deze niet geschikt voor transport. Het fruit bederft al na drie tot vijf dagen na de oogst. Daarom is het in de handel vooral verkrijgbaar als sap of poeder, maar ook als fruitspreads, snoepjes of likeuren.

Acerola bevat een opmerkelijke hoeveelheid vitamine C. De vrucht levert een trotse 1.700 mg per 100 g op. Zelfs de citroenen die bekend staan als rijk aan vitamine C kunnen niet op tegen "slechts" 53 mg per 100 g fruit. Dit kan alleen worden aangevuld met een poederextract van acerola zoals we dat gebruiken in onze "Acerola C pur BIO". Het acerola-extract dat wij gebruiken bevat 17% vitamine C. 100 g acerolapoeder komt dus overeen met een onovertroffen vitamine C-gehalte van 17.000 mg (het equivalent van 17 g)!

Als u er zeker van wilt zijn dat u voldoende vitamine C krijgt, raden wij u de powerfruit acerola aan met zijn opmerkelijk hoge vitamine C gehalte.

De acerolakersen voor ons extract komen uit de enorme tuinen van een kleine boer in Brazilië. Daar groeien ze onder gecontroleerde biologische omstandigheden zonder het gebruik van pesticiden of genetische manipulatie. De zachte oogst zorgt ervoor dat de acerolakersen niet worden beschadigd en dat het natuurlijke vitamine C-gehalte zo lang mogelijk behouden blijft. De focus van ons werk is altijd de verantwoorde omgang met de natuur en de duurzame bescherming van het regenwoud

Goed om te weten:
We gebruiken alleen onrijpe groene vruchten voor ons BIO Acerola poeder, omdat hun vitamine C gehalte op zijn hoogst is. Daarom is de kleur van het eindproduct lichtgeel en niet rozerood, zoals bij een poeder van conventioneel fruit.

Na de oogst wordt het fruit via korte routes direct naar de productielocatie getransporteerd en dezelfde dag nog verwerkt. Dit is bepalend voor de kwaliteit van ons poeder, omdat enzymatische en oxidatieve processen de vitamine C van de acerolakersen na het plukken snel afbreken. Het snelle transport zorgt er daarentegen voor dat er zoveel mogelijk behouden blijft.

Eenmaal in productie worden de geoogste Acerola kersen gewassen met koud water en onmiddellijk onderworpen aan strenge laboratoriumcontroles. Pas als ze deze controles met succes hebben doorstaan, worden ze verwerkt tot acerolapoeder. Hiervoor worden de vruchten eerst tot een stroperige massa gemaakt, die vervolgens met behulp van maltodextrine uit GGO-vrije maïs tot poeder wordt gespoten. Door het handhaven van lage temperaturen van maximaal 40 °C blijven alle waardevolle ingrediënten behouden. Het gebruik van maltodextrine is noodzakelijk omdat het acerolapoeder anders extreem gevoelig zou zijn voor zuurstof en snel zou klonteren en bederven. Met minder dan 30% gebruikt ons partnerbedrijf echter alleen de hoeveelheid maltodextrine die absoluut noodzakelijk is om een stabiel poeder te verkrijgen.

Voor de kwaliteitsborging is de laatste stap weer een laboratoriumonderzoek van het eindproduct op microbiologische besmetting en schadelijke stoffen.

Natuurlijk vitamine C of synthetisch ascorbinezuur?

De kwaliteit van een acerolapoeder wordt bepaald door het natuurlijke vitamine C-gehalte. We gebruiken een extract met 17% puur natuurlijke vitamine C, waaraan geen synthetisch ascorbinezuur is toegevoegd.

Wees echter sceptisch over acerola-producten - ook in biologische kwaliteit - die bijzonder goedkoop lijken of een beduidend hoger vitamine C-gehalte hebben. In dergelijke gevallen is de kwaliteit vaak inferieur omdat het aandeel van het goedkopere dragermateriaal beduidend hoger is (tot 70%) ten koste van het waardevolle acerolapoeder. Om toch een vitamine C-gehalte van 17% of meer te kunnen tonen, wordt het vervolgens aangevuld met synthetisch ascorbinezuur. Hoewel de biologische certificering in principe een kwaliteitscriterium is, is het op zich geen teken dat er geen synthetische vitamine C is toegevoegd.

Onze BIO Acerola capsules bevatten 600 mg acerolaextract uit gecontroleerde biologische teelt met 100 mg puur natuurlijke vitamine C zonder kunstmatige toevoegingen. Het is een puur natuurlijk, plantaardig product van rauwe groentekwaliteit, dat ook uitstekend geschikt is voor een veganistisch dieet.

Onze tip: Vitamine C behoort tot het zogenaamde grote antioxidatieve netwerk. U kunt het effect ervan optimaal aanvullen, bijvoorbeeld met onze OPCpur of L-glutathion G-SH

Verdere lectuur:

• * Max Rubner-Institut Bundesforschungsinstitut für Ernährung und Lebensmittel (Hrg.) (2008): Ergebnisbericht, Teil 2. Nationale Verzehrsstudie II.
• ** Deutsche Gesellschaft für Ernährung (2018): Referenzwerte für die Nährstoffzufurh. 2. Auflage, 4. Aktualisierte Ausgabe.
• Pütz H (2018): James Cook und die Suche nach Vitamin C. Ärzte Zeitung online. Springer Medizin Verlag GmbH. Berlin. https://www.aerztezeitung.de/medizin/fachbereiche/ernaehrungsmedizin/article/969578/skorbut-james-cook-suche-nach-vitamin-c.html. Zugriff: 05.08.2019.
• Mezadri T et al. (2006): The acerola fruit: composition, productive characteristics and economic importance. Arch Latinoam Nutr. 2006 Jun:56(2):101-9.
• Weiß C (2012): Nährstoffveränderungen bei der Lagerung, Verarbeitung und Zubereitung von Lebensmitteln. Teil 1 - Durchschnittliche Verluste durch Einkauf und Lagerung. Ernährungslehre und Praxis, ein Bestandteil der Ernährungs Umschau. EU 7/12 B25-28.
• Weiß C (2012): Nährstoffveränderungen bei der Lagerung, Verarbeitung und Zubereitung von Lebensmitteln. Teil  - Zubereitungsverluste. Ernährungslehre und Praxis, ein Bestandteil der Ernährungs Umschau. EU 8/12 B29-32.
• Weiß C (2012): Nährstoffveränderungen bei der Lagerung, Verarbeitung und Zubereitung von Lebensmitteln. Teil 3 - Verluste beim Warmhalten und Regenerieren von Speisen. Ernährungslehre und Praxis, ein Bestandteil der Ernährungs Umschau. EU 9/12 B33-36.

**NRV = referentiewaarden voor voedingsstoffen volgens VO (EU) 1169/2011.

Overschrijd de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid niet. Bewaren op een koele, droge plaats en buiten het bereik van kleine kinderen. Voedingssupplementen zijn geen vervanging voor een evenwichtige en gevarieerde voeding en een gezonde levensstijl.